ပန်းဥယျာဉ်ထဲမှ ပန်းတစ်ပွင့် (၂)

မသက်သည် ဆင်းရဲသည်။ ငွေကြေးအကျပ်အတည်း အခက်အခဲတို့ဖြင့် နေ့စဉ် ရင်ဆိုင် ကြုံတွေ့နေရသည်။ မိသားစုသည် ဆင်းရဲလွန်းလှသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့သော သောက၊ ဒုက္ခတို့မှ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်စေရန် အလိုငှာ အလွယ်လမ်းကို မလိုက်လို။ ဘဝက စိန်ခေါ်လာသော တိုက်ပွဲကို တုန့်ပြန်တိုက်ခိုက်ချင်သည်။ ဘဝကို ရင်ဆိုင်နိုင်ရန် ခွန်အား မရှိတော့ပါဘူး ဖြစ်လိုရာ ဖြစ်ပါစေတော့ဟူသော အကြောင်းပြချက်မျိုးဖြစ် ဒူးထောက် အရှုံးမပေးလို။ သူမတွင် ငယ်ရွယ်သူတို့၏ ခွန်အားရှိသည်။ မာန်ရှိသည်။ မျှော်လင့်ချက် ရှိသည်။ ထို့အပြင် ယုံကြည်ချက်လည်း ရှိသည်။

သူမ၏ မာန်ကို သွေးတိုးစမ်းလာသော ဘဝ၏ ရိုက်ခတ်မှုကို မာန်ဖြင့် ပြန်လည် တုန့်ပြန်သည်။ သူမ၏ ယုံကြည်ချက် ယိမ်းယိုင်အောင် ကိုင်နှဲ့လာသူတို့ကို ယုံကြည်ချက် စွဲစွဲထားလျက် ကာကွယ်သည်။ သူမ၏ ဘဝရှေ့ မျှော်လင့်ချက် ရည်မှန်းချက်တို့ အတွက် အောင်မြင်အောင် လိုအပ်သည်များကို တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့် ယှဉ်ပြိုင် တိုက်ခိုက်ရလိမ့်မည်။

ဤသို့ဖြင့် ထို့ ပွဲစား မိန်းမလည်၏ ပါးစပ်ကို မသက် ပိတ်ခဲ့ရသည်။ သို့ရာတွင် ပွဲစားတို့၏ သဘောသဘာဝသည် ပါးစပ်ဟမှ ပိုက်ဆံရ၊ တစ်ဝမ်းတစ်ခါ ဖူလုံရသည့် သူရို့၏ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း အရ မသက်၏ ရုပ်ဆင်းရူပကာကို စျေးကွက်တင် လှည့်လည် ရောင်းချလေသည်။ မိန်းကလေးများ ရောင်းကုန်သဖွယ် အောင်သွယ်လုပ်သည့် စျေးကွက်၊ နိုင်ငံခြားသို့ မိန်းကလေးများ ပို့ကာ လူကုန်ကူသည့် စျေးကွက်၊ နိုင်ငံခြားတွင် အစေခံများအဖြစ် အလုပ်လုပ်ရန် အလို့ငှာ မြန်မာမိန်းကလေး အလုပ်သမများငှားရမ်းသည့် စျေးကွက်၊ ကာရာအိုကေ၊ စားသောက်ဆိုင် အစရှိသည်တို့တွင် မသက်၏ အမည်က တစ်ဆင့်စကား တစ်ဆင့် ရောင်းကုန်ပစ္စည်းသဖွယ် နာမည်ပေါက်နေလေသည်။ ကာယကံရှင် မသက်ကိုယ်တိုင် ဘာမှ မသိပေမယ့် အောင်သွယ် ပွဲစားတို့၏ ပါးစပ်ဖျားတွင် မသက် အမည်ကို ရင်းနှီးနေကြလေသည်။

ဆေးစွဲနေသည့် အစ်ကိုကြီးဖြစ်သူ၏ မလိမ္မာမှု၊ နာတာရှည် ရောပါသည် အစ်မဖြစ်သူအတွက် စိတ်ပင်ပန်းရမှု၊ စိတ်ထောင်းလို့ ကိုယ်ကြေ ခြုံးခြုံးကျကာ ခြစားခံရသလို့ တစ်ဖြည်းဖြည်းဖြင့် ယိုယွင်း ပိန်လှီလာသော အမေအတွက် စိုးရိမ်ပူပန်ရမှု အစရှိသည့်တို့ဖြင့် မသက်၏ စိတ်နှလုံးကို နေ့စဉ် ခြုံလွှမ်းထားလေ့ရှိသည်။ မိမိ၏ အနီးကပ် မိသားစုဝင်တို့၏ အရေး၊ ကျပ်တည်းလာသော စားဝတ်နေရေးတို့ဖြင့် မသက်တစ်ယောက် ဘဝ အထုအထောင်း၊ စိတ်ဆင်းရဲခြင်း ဆေးခါးကြီးကို နေစဉ် သောက်သုံးနေရသော ဝေဒနာသည်လို အားအင်တို့ ဆုတ်ယုတ်ကာ စိတ်ခွန်အားတို့ကို နှုံးချိနေစေတော့သည်။

စိတ်ဆင်းရဲခြင်း တွင်းနက်ထဲသို့ အထိန်းအကွပ်မရှိ တရှိန်ထိုး ကျဆင်းနေသော တစ်နေ့တွင် မသက်ထံသို့ ပွဲစား မိန်းမ ချဉ်းကပ်လာပြန်သည်။
“ဟေ့ မသက်..ငါ့မှာ သတင်းကောင်းပါတယ်..ညည်းသွားချင်တဲ့ အမေရိကန် နိုင်ငံကို သွားဖို့ ဟာလေ..”
“ကျွန်မ သွားချင်တယ်လို့ မပြောခဲ့ပါဘူး။ သွားဖို့ ရွေးရမယ်ဆိုရင်သာ အဲဒီနိုင်ငံကို သွားမယ်လို့ ပြောခဲ့တာပါ.”
“အေးပါဟယ်..ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်..ငါပြောတာတော့ ဆုံးအောင် နားထောင်ပါအုံး..ဒီမယ်..အမေရိကမှာ နေတဲ့ မြန်မာတစ်ယောက်က အမေရိကကို ခေါ်ပေးမယ်တဲ့။ သိန်း နှစ်ရာပေးရမယ်တဲ့။ အဲဒါ ညည်း စိတ်ဝင်စားမလားလို့ လာပြောတာ”
“သိန်း နှစ်ရာ”

တအံတသြနှင့် နှုတ်ဖျားမှ သိန်း နှစ်ရာဟူသော အရည်အတွက်ကို တီးတိုးရေရွတ်ကြည့်မိသည်။ မသက်အတွက် ထိုကဲ့သို့သော ပိုက်ဆံသည် မြင့်မိုရ်တောင်ကဲ့သို့ မို့မောက်များပြား မြင့်မားလှသည်။ အဲဒီလောက် ပိုက်ဆံတွေ ပေးပြီး အမေရိကသို့ သွားရမည် ဆိုလျှင် သူမ၏ မိသားစုအပေါ် တရားမဲ့ရာလည်း ကျမည်။ အစ်ကို၊ အစ်မ၊ အမေ နှင့် မောင်တို့၏ ဆင်ရဲဒုက္ခ မျက်ရည်စတို့ကို လမ်းခင်းလျက် မသက် ကိုယ်လွတ် မရုန်းချင်။

“ညည်း သေချာ စဉ်းစားပါအေ..ငါက ညည်းတို့ မိသားစု ကောင်းစားစေချင်လို့ ပြောပြတာ..ညည်း ဟိုမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး ပြန်ရှာလို့လည်း ရတာပဲ။ နောက်ပြီး ညည်း မလုပ်ချင်တဲ့ ဟိုဟာမျိုး အလုပ်တွေလည်း မလုပ်ရဘူးလေ”
“ဟုတ်ပါတယ်..ဒါပေမယ့် ကျွန်မတို့မှာ သိန်းနှစ်ရာ မပြောနဲ့ သိန်းနှစ်ဆယ်တောင် မရှိဘူး..နောက်ပြီး ကျွန်မက သွားမယ်ဆိုရင် ဘယ်လိုသွားရမှတုံး..ဟိုမှာ တရာဝင်အကြာကြီး နေလို့ရတဲ့ အခြေခိုင်တဲ့ အနေအထားမျိုးမှာ သွားချင်တာ”
“ဒါတော့ မပူနဲ့..ဒီလူနဲ့ ညည်းက ဟန်ဆောင် လက်ထပ်ပြီး အမေရိကကို လိုက်သွားရမယ်…အတူတူ အိပ်စရာလည်း မလိုပါဘူးအေ..လန့်မနေပါနဲ့အုံး..ဟိုရောက်တော့မှ ညည်း လုပ်ချင်တာ ညည်းလုပ်ပေတော့…တရားဝင် ပြန်ကွဲလိုက်လဲ ရာတာပဲ…ပိုက်ဆံအတွက် ညည်းတို့ တိုက်ခန်းကို ပေါင်းလိုက်ပေါ့. ပြီးတော့ လိုတဲ့ ပိုက်ဆံ ငါချေးပေးပါမယ့်အေ့”
“အို….ရှင့်ဟာကလည်း သိပ်စိတ်မချရပါဘူး.. တော်ကြာ အဲဒီလူက ပြန်ကွဲမပေးဘူးဆို ဘယ်နဲု့ လုပ်မလဲ..”
“ဒါကတော့ ညည်းမပူနဲ့ အဲဒီလို လူမျိုးက ဘယ်တော့မှ မိန်းမကို အတည် ယူမထားဘူးအေ့..အဲဒါမျိုးနဲ့ အမေရိကကို လူတွေခေါ်နေတာ..သူက ပိုက်ဆံရရင် ပြီးတာပဲ”
“ကျွန်မ စဉ်းစားပါအုံးမယ်..နောက် အမေနဲ့လည်း တိုင်ပင် လိုက်အုံးမယ်”

ဒီတစ်ခါတော့ ပွဲစားမိန်မသည် မသက်အပေါ် အနိုင်ရလေသည်။ စိတ်ရှုတ်ထွေးမှု များဖြင့် လေးလံသော ခြေလှမ်းများ တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းကာ မသက် အိမ်ပြန်လာရသည်။ အမေကို ပြောပြတော့ အမေက သွားစေချင်သည်။ သူမ၏ မှားယွင်မိသော ဆုံးဖြတ်ကြောင့် သားသမီးများ ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်ကြရသည်ကို မကြည့်ရက်နိုင်။ အစ်ကိုဖြစ်သူကလည်း သုံးလို့ မရ။ အစ်မ နှင့် မောင် တို့ကလည်း မိသားစုအတွင်းတွင် တစ်မိပေါက် တစ်ယောက်ထွန်းသလို မသက်ကို အောင်မြင်စေချင်သည်။

လက်ထပ်တယ် ဆိုတာလည်း ဟန်ဆောင် လက်ထပ်တာပဲ။ အတူတူအိပ်စရာလည်း မလိုဘူးတဲ့။ ပြီးတော့ ဟိုနိုင်ငံကြီးတွေမှာ လူအခွင့်အရေး တန်းတူရှိတော့ ဘာအလုပ် မဆို ကြိုးစားလုပ်ရင် နေနိုင် စားနိုင် သောက်နိုင် အဆင့်အတန်းရှိရှိတော့နေရမှာပဲ။ အဲဒီတော့ ငါ ကြိုးစား ပိုက်ဆံရှာပြီး အမေတို့ကို ထောက်ပံ့နိုင်သားပဲ။ ဟုတ်ပါရဲ့..မေ့နေတာ. ငါနဲ့ ဟန်ဆောင် လက်ထပ်ရမဲ့ လူက ဘယ်လို လူမျိုးလဲ။ တော်ကြာ ငါတို့ ပိုက်ဆံတွေ လိမ်ယူသွားရင် ဘယ်နဲ့ လုပ်မလဲ။ ဟိုနိုင်ငံမှာဆိုရင်တော့ ငါ့ကို ရောင်းစားလို့ မရတန်ကောင်းပါဘူးလေ…. အတွေးလေလှိုုင်းတို့ လွင့်ကာလွင့်ကာ မသက်တစ်ယောက် စိတ်ဘဝင် ဘောင်ဘင်ခတ်လျက် ဗြာများနေလေတော့သည်။

ထိုနေ့က မသက်တို့ အိမ်ပေါင်လို့ရသည့်ငွေ၊ ဟိုမှ ဒီမှ ချေးငှားရသည့် ငွေ စုစုပေါင်းငွေသိန်းနှစ်ရာထဲမှ တစ်ဝက်ကို ဟန်ဆောင်လက်ထပ်ရမည့် အမေရိကမှ သကောင့်သား ကိုလူလည်ကို ပေးလိုက်ရသည်။ အဲဒီတုန်းက ထိုသကောင့်သား မသက်အပေါ် ကြည့်သည့် အကြည့်တွေကို မသက် မကြိုက်။ ငါ ဒီလူနဲ့ ဟန်ဆောင်လက်ထပ်ရမှာ မှားများ မှားလေပြီးလားဟု စဉ်းစာမိသေးသည်။ သို့ရာတွင် လုပ်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ပြီးမှ နောက်ဆုတ်လို့မရတော့ချေ။ ငွေသိန်းတစ်ရာသည် သကောင့်သား လက်ထဲတွင် ပါသွားခဲ့ချေပြီ။ ကျန်သည့် သိန်းတစ်ရာကို မသက် အမေရိက ရောက်သည့် အခါမှ ပေးရမည်။

အရာရာသည် မသက်အတွက် စွန့်စားစရာတွေချည်းပင်။ စွန့်စားရသည်တွင် မသက်အတွက် ရင်းနှီးပေးဆပ်မှုများသည် အချိန်မရွေး ကြေလွယ်၊ ပျက်လွယ်သည့် စွန့်စားမှုမျိုးပင်။ သို့လော သို့လောဟူသော မရေရာသည့် အောင်မြင်မှုများအတွက် ဆုံးဖြတ်ချက်များ ချရသည်တွင် သူမ၏ ဘဝ၊ အမေ၊ အစ်ကို၊ အစ်မ၊ မောင်လေး..ထိုသူတို့၏ ဘဝတို့ကိုပါ စတေး ၍ ဘဝ၏ ကစားပွဲတွင် ကြေးတင် လောင်းရသည်။ အောင်မြင်မည်လော။ သို့တည်းမဟုတ် ရှုံးနိမ့် ကျဆုံးသွားရမည်လော။ လောလောဆယ်တွင် မသက် ဘာကိုမှ မခန့်မှန်းနိုင်ပဲ လောင်းကြေးတင်လိုက်ရသည်။ သို့ရာတွင် အသက်ရှင်သန်နေသေးသမျှ၊ ကြိုးစားနိုင်ခွင့် ရှိသေးသည်။ ဘဝတွင် ဖိနှိပ် လာမှုတို့ကို တွန်းထိုးရုန်းကန် ထကြွပုန်ကန်နိုင်ခွင့်ရှိသည်။ မသက် ကြိုးစားမည်။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
မြန်မာပြည် လေဆိပ်မှ ခွာတော့ အမေသည် လိုက်မပို့နိုင်။ နေမကောင်းသော အစ်မကို ကြည့်ရှု့ရင်း အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့သည်။ အစ်ကိုကြီးနှင့် မောင်လေး ဖြစ်သူသာ လိုက်ပို့ခဲ့သည်။ မသက်အတွက် စွန်းစားရမည့် ဘဝခရီးလမ်းသည် ဤတွင် စတင်ရသည်။ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားရသလို တဖက်မှလည်း စိုးရိန်ပူပန်မှုတို့ဖြင့် ချိန်ခွင်ရှာ ဟိုဖက် အလေးသာလိုက် ဒီဖက် အလေးသာလိုက်ဖြင့် စိတ်အစဉ်ကို မျှတအောင် မလုပ်နိုင်။ မိသားစုတစ်ခုလုံး၏ ဘဝများကို ရင်းနှီးမြှတ်နှံကာ တစ်ခါမှ မသွားဖူးသော နိုင်ငံခြားကို တစ်စိမ်ယောကျင်္ားတစ်ယောက်အား လင်လုပ်၍ သွားရမည့် မသက်၏ အခြေအနေသည် ပူပင်စရာ အတိပင်။

အမိမြန်မာပြည်နှင့် မိုင်ပေါင်းထောင်ချီဝေးသော အမေရိကန်နိုင်ငံသို့ မျက်စိသူငယ်၊ နားသူငယ်ဖြင့် ခြေချရသည်။ စီးပွားရေးသမား ကိုလူလည် သကောင့်သားအား ပေးဆပ်ရန် ကျန်ရှိသည့် ငွေသိန်းတစ်ရာကိုလည်း ပေးဆပ်ရန်အတွက် လိုအပ်သည်များကို ရောက်ရောက်ချင်း စီစဉ်ရသည်။ ထိုနေ့သည်ပင် မသက်အတွက် ကမ္ဘာပျက်သည့် နေ့ပင်။ တထိတ်တထိတ်နှင့် ဘာဖြစ်လာလိမ့် မလဲ၊ ဘာဖြစ်လာလိမ့် မလဲဟု စိုးရိမ်ရသော နေ့ သည့် တကယ်ဖြစ်ပျက် လာခဲ့သည်။ သကောင့်သားသည် ငွေကို ယူသည်။ ထို့အပြင် လူကိုလည်း ယူသည်။ မသက် ဘာများ တတ်နိုင်အုံးမည်နည်း။ သူမ မျှော်လင့်ချက်ကြီးစွာဖြင့် လာခဲ့သော နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည်တွင် ကိုယ့်ကိုယ် စော်ကားသူက ကိုယ့်တိုင်းပြည်က ကိုယ့်လူမျိုး။ သြော် ကိုယ်ကသူရဲ့ မယားအဖြစ် နိုင်ငံခြားကို လာခဲ့ရတာကိုး။ ဟန်ဆောင် လက်ထပ်ခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့် ယောင်္ကျားဆိုသည့် သတ္တဝါတို့သည် ရသည့် အခွင့်အရေးတို့ကို လက်လွတ် မခံကြချေ။ အို…ဘုရားသခင်…စာနာ ညှာတာ ထောက်ထားတတ်သော၊ သနားကြင်နာတတ်သော စိတ်နှလုံးကို ယောင်္ကျားတို့ နှလုံးသားမှ ထုတ်ပစ်ခဲ့သလော…။

မသက် နိုင်ငံခြားတော့ ရောက်ပါရဲ့။ သူမ စတေးရ၊ ပေးဆပ်လိုက်ရသော တန်ဖိုးတို့သည် တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ရင်နာစရာ ကောင်းလှသည်။ နေနှင့် အုံးပေါ့ကွယ်။ မသက် တစ်ချိန်ချိန်မှာ အမြင့်ဆုံး ပျံသန်းနိုင်တဲ့ တစ်နေ့မရောက် မချင်းပေါ့။

ရိုးသား ကြိုးစားလိုစိတ်၊ မြန်မာပြည်ရှိ မိသားစုအား ဆင်းရဲခြင်း နွံထဲမှ ဆွဲထုတ်နိုင်ရန် အလုပ်တို့ကို ကြိုးစားလုပ်နေသော မသက်သည် လူ့ဘဝဇာတ်ခုံပေါ်တွင် မိတ်ကပ် အပြည့် လိမ်းချယ်လျက် ကကြိုး ကဟန် ဝင့်ကာ ဝင့်ကာ ချီပြီးကသော မင်းသမီးတစ်ယောက်သဖွယ် ကပြ အသုံးတော် ခံရသည်။ ထိုဇာတ်ခုံ ကန့်လန့်ကာ၏ နောက်ကွယ်တွင်ကာ အမှောင်တို့ အတိပြီးလျက် မိတ်ကပ်တို့ ပျက်ပြယ်ကာ အလှအပတရားတို့ အရာမရောက် အသုံးမဝင်တော့ချေ။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ထို့နေ့က စားခဲ့ရသော ဆူရှီးတို့သည် ခါးသီးနေသည်ဟု ကျွန်ုပ်ထင်သည်။ အမည် ဖေါ်ပြနိုင်စွမ်း မရှိသော စိတ်ငလျင်တစ်ခု ကျွန်ုပ်၏ စိတ်ဝိဉာဉ်အပေါ် တုန်ခါ လှုပ်ရမ်းသွားခဲ့သည်။ အဘယ်ကဲ့သို့သော ခံစားချက်မျိုးဆိုတာ ကျွနု်ပ်ကိုယ်တိုင် မဖေါ်ပြတတ်ချေ။ သို့သော် ပြောတော့ ပြလိုက်ပါမည်။

ငါတို့ဟာ ရဲရင့် တိုးတက်နေတဲ့ လူငယ်တွေဖြစ်တယ်။ ဘဝဆိုတဲ့ လှံသွားထက်ထက် အချွန် အဖျား ထိပ်မှာ ရင်ကို ဖွင့်၊ ခေါင်းကို မော့ပြီး ရဲရဲဝန့်ဝန့် ရပ်တည်ရဲတဲ့ ငါတို့ရဲ့ အစွမ်းသတ္တိတွေဟာ ငါတို့ရဲ့ သွေကြောတွေ အထဲမှာ ဆူလောင်ပေါက်ကွဲပြီး ခွန်အားတွေဟာ အလျှံညီးညီး မွေးဖွားနေကြတယ်။ ငါတို့တွေရဲ့ အသက် ဝိဉာဉ် ခန္ဓာ ဒွန်တွဲပြီး ရှိနေသရွေ့ပေါ့။

အနန္တမေတ္တာဖြင့်
ဘကောင်း